คนไทยอพยพมาจากประเทศจีนจริงหรือไม่ ????

ประวัติศาสตร์ที่บันทึกไว้ในตำราเรียน ที่พวกเราทั้งหลายได้เล่าเรียนกันมายืนยันว่าคนไทยได้อพยพมาจากประเทศจีน โดยเฉพาะบริเวณแถบภูเขาอัลไต แต่ปัจจุบันนักวิชาการรุ่นใหม่ ได้พยายามเรียกร้องว่า คนไทยไม่ได้อพยพมาจากไหนแท้จริงแล้ว คนไทยอยู่บริเวณที่เป็นประเทศนี้มาช้านานแล้ว โดยพยายามชี้ให้เห็นว่า วัฒนธรรมของไทยเป็นเอกลักษณ์ของพื้นบ้าน มีการสืบเชื้อสายตกทอดมาตามลักษณะของสังคมเก่าแก่อย่างแท้จริง จากการยืนยันของนักวิชาการ หรือนักประวัติศาสตร์รุ่นใหม่ดังกล่าวแล้ว ทำให้เยาวชนรุ่นหลังเกิดความสับสนไม่แน่ใจว่าชนชาติไทยเป็นใครมาจากไหนกันแน่ กลายเป็นประเทศที่สืบเชื้่อสายไม่ชัดเจน สร้างปัญหาให้เกิดขึ้นกับเยาวชน

ข้อเท็จจริงพิสูจน์แน่ชัดแล้วว่า ถูกต้องทั้งสองประการ คือ

ประการแรก บรรพบุรุษของคนไทยส่วนใหญ่ อพยพมาจากประเทศจีนเป็นความจริงอย่างไม่ต้องสงสัย ปรากฏหลักฐานทางประวัติศาสตร์อย่างชัดเจน อีกทั้งนครโยนกเชียงแสน ต้นตระกูลของคนไทยดั้งเดิมนั้น นักประวัติศาสตร์ยอมรับว่า อพยพมาจากตอนใต้ของประเทศจีน ผ่านทางประเทศลาว และจะปฏิเสธไม่ได้เลยว่า ขณะนี้แถบมณฑลยูนนานของประเทศจีน ยังมีคนที่พูดภาษาไทยอยู่เป็นจำนวนมาก ทั้งที่เป็นเชื้อสายของจีน จีงไม่ต้องสงสัยว่า ในอดีตมีคนไทยอยู่อาศัยแถบนั้นมาก่อน และค่อยๆ ถอยร่นลงมาทางใ้ต้ มาตั้งถิ่นฐานอยู่ตอนเหนือของประเทศไทย

ประการที่สอง ณ บริเวณภาคใ้ต้ ภาคกลาง ของประเทศไทยขณะนี้ ในอดีตนั้นมีคนไทยส่วนหนึ่งอาศัยอยู่แล้ว ซึ่งถือว่าเป็นคนพื้นเมืองดั้งเดิม การใช้ภาษาพูดแตกต่างกันอยู่บ้าง การรวมกลุ่มขาดความเข้มแข็ง ไม่มีผู้นำสำคัญที่จะรวมตัวต่อต้านอำนาจขอมได้ ต่อเมื่อพ่อขุนผาเมืองเจ้าเมืองราด และพ่อขุนบางกลางท่าวเ้จ้าเมืองบางยาง ได้ขับไล่ขอมออกจากสุโขทัยแล้ว และได้สถาปนาพ่อขุนบางกลางท่าวขึ้นเป็นกษัตริย์แล้ว กรุงสุโขทัยจึงได้รวบรวมหัวเมืองน้อยใหญ่ไว้ กลายเป็นอาณาจักรของประัเทศไทย หรือสยามประเทศจนทุกวันนี้ การประดิษฐู์อักษรไทยของพระเจ้ารามคำแห่งมหาราชนั้นเป็นการเริ่มต้นของการรวมอาณาเขต ให้ใช้ภาษาเดียวกันและเป็นภาษากลางของการสื่อความหมายจนถึงปัจจุบัน

ดั้งนั้น สยามประเทศก่อนเป็นสุโขทัยนั้น จึงมิได้มีแต่เมืองสุโขทัยเพียงอย่างเดียว แต่มีคนไทยกระจัดกระจายอยู่ทั่วไป บางกลุ่มมีอำนาจมาก เช่น นครโยนกเชียงแสนไชยปราการ และที่สำคัญก็คือ มีอิทธิพลของขอมแผ่นอำนาจไปทั่วบริเวณทิศตะวันออกของกรุงสุโขทัย จรดประเทศลาวและเขมร ซึ่งเป็นศูนย์กลางอาณาจักรสำคัญของขอม รวมทั้งดินแตนภาคอีสานของไทยทั้งหมด เรื่อยลงมาถึงนครราชสีมาเมืองศรีเทพ ( อ.ศรีเทพ จ.เพชรบูรณ์ ) ละโว้ (จ.ลพบุรี ) เมื่อพ่อขุนผาเมือง และพ่อขุนบางกลางท่าว มีำกำลังเข็งแข็ง อำนาจของขอมเริ่มเสื่อมลง การรวมประเทศของไทยชัดเจนขึ้น ชาวขอมดั้งเดิมที่อยู่ในพื้นที่ดังกล่าว ก็แปรสภาพมาเป็นคนไทย ประเทศไทยจึงมีอาณาเจตชัดเจนและเข้มแข็ง ดังนั้นจึงเห็นได้ว่า ศูนย์รวมอำนาจของคนไทยดั้งเดิมนั้น อยู่ทางตอนเหนือของประเทศ และเป็นเชื่อสายของคนไทยที่อพยพมาจากประเทศจีนนั่นเอง